Μικρό Λονδίνο, αγάπη μου...

3:59 AM / Posted by Sir. Stefanos /


Είναι ένα από αυτά τα βράδια όπου με κάνει να σκέφτομ

αι κάποια πράγματα. Πρώτα απ ‘όλα θέλω να δικαιολογήσω τον τίτλο του post. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στον συνήθη London / New York Style καιρό που επικρατεί εδώ το 70% του χειμώνα. Το πρωί συννεφιά ( καμιά φορά και λίγο ήλιο) το μεσημέρι ακόμα ποιο πολύ συννεφιά και το απόγευμα / βραδάκι βροχή ΠΟΛΥ βροχή.

Κάποιοι από εσάς που με γνωρίζουν και προσωπικά γνωρίζουν και το τεράστιο πάθος μου... συγνώμη αγάπη μου για την μουσική. Την μαγεία της, την τρέλα της και την τεράστια δύναμή της. Είναι η ποιητικότητα της που με σαγηνεύει και με κάνει να τρελαίνομαι για αυτή.


Τα είδη και οι παραλλαγές τους χιλιάδες, τα νοήματα

και οι εικόνες εκατομμύρια όπως και οι προσωπικές μας εμπειρίες με τις οποίες τις έχουμε συνδέσει πολ

λές. Και το καλύτερο σε αυτή την υπόθεση είναι ότι είναι παντού στην καθημερινότητά μας.

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες που άμα το σκεφτεί κάποιος μπορεί να τις διαχωρίσει:

την ποιητική

την αφηγητική

την επιφανειακή (συγνώμη δεν μπορώ να το εκφέρω κάπως αλλιώς)

Μην παρεξηγήσετε τον διαχωρισμό διότι πάνω κάτω είναι οριακός και τελείως υποκειμενικός όμως υφίσταται.


ΔΕΝ δέχομαι τα άτομα τα οποία λένε : ΑΑΑΑΑ εγώ ακούω μόνο ελληνικά η μόνο ξένα η μόνο rock ή house. Από την άλλη δεν δέχομαι να προσπαθούν να μου επιβάλουν τα σκυλοσουξεδάκια και κάθε άφωνο μαλακισμένο που το έχουν πηδήξει 150 άτομα και το έχουν κάνει φίρμα!


Και επειδή έφτασες στο σημείο να διαβάζεις αυτές τις λέξεις σας καλό όλους εσάς που μπήκατε στο κόπο να διαβάσετε αυτό post να γράψετε από ένα τραγούδι που να ανήκει στις κατηγορίες που προανέφερα


Να τα δικά μου:

Portishead - A tribute to a monk and cantarella

Tracy Thorn – Grand Canyon

Geo DaSilva – Do you like the truck



ps Το ποιο πιθανό είναι ότι με τις απαντήσεις σας θα κάνω special post αφιέρωση!!





Labels: , ,

9 Ύποπτοι Άφησαν Ίχνη:

Comment by Giorgio on January 29, 2009 at 12:58 PM

suggnwmi alla den einai ierosulia na vazeis se idio post ts Theous ts portishead me to like a truck???


Proswpika to sixainomai kai to thewrw to apoluta kagkourotragoudo, kai exw fugei kai apo magazi epeidi to epaize sunexeia...


Den polukatalava ti akrivws thes na s grapsoume alla egw tha s pw oti pethainw gia Stereo Nova kai new life 705 kai gia polla alla fusika!


Pare kai Cure Why can't i be you!

Comment by Sir. Stefanos on January 29, 2009 at 1:47 PM

Το Do you like a truck είναι όπως ανέφερα ρηχό και σίγουρα θα ξεχαστεί με αυτήν την έννοια!
Την καλημέρα μου.

Comment by *Κορίνα* on January 29, 2009 at 2:40 PM

Η μουσική είναι πάθος..
Πολύ καλά το είπες! Και συμφωνώ απόλυτα στο οτι δεν μπορείς να λες οτι ακούς μόνο ένα είδος μουσικής!
Εγώ είμαι το στυλ οτι ακούω από όλα τα ειδη, τραγούδια που μ'αρέσουν..
Φιλιά!

Comment by JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS on January 29, 2009 at 6:08 PM

ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΑΛΛΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ.

Comment by KitsosMitsos on January 30, 2009 at 11:36 AM

Μαζί σου! Η μουσική έχει απίστευτο εύρος, γιατί να βάζουμε ταμπέλες και απαγορευτικά;
Καλημέρα

Comment by γυάλινο δάκρυ on January 30, 2009 at 2:50 PM

Xμ.. Δεν ακούω ένα τραγούδι ανάλογα με το σε ποιο είδος ανήκει, αλλά για το αν με εφκράζουν/με ξεσηκώνουν/μου δημιουργούν συναισθήματα η μουσική και οι στίχοι του.. Ούτε μ' αρέσει η διάκριση στη μουσική και οι ταμπέλες. Η μουσική υποτίθεται ενώνει τους ανθρώπους..
Καλό ΠΣΚ! (Άσχετο αλλά το ΠΣΚ δε μοιάζει με ΠΚΣ;!)

Comment by Από μικρό κι από τρελό on January 30, 2009 at 11:12 PM

Σκληρή η σκέψη κ η γλώσσα σου.

Σίγουρα υπάρχει διαχωρισμός στη μουσική.Αλλά μια κατηγορία δν παύει να είναι κ η εμπορική μουσική.

Δεν είναι όλοι άνθρωποι που γνωρίζουν απο μουσική κ ξέρουν να ξεχωρίζουν κάτι καλό από κάτι μέτριο.

Και μη μου πεις ότι εσύ δν επιλέγεις να ακούσεις τον περισσότερο καιρό ξένη μουσική.
Άρα αυτό που λες με το ότι ένας άνθρωπος επιλέγει να ακούσει μόνο ένα είδος, δν είναι κ τόσο καταδικαστικό, όσο το εμφανίζεις.


Πολλά ερωτηματικά μου δημιούργησε η συγκεκριμένη ανάρτηση.

Comment by Dimitris on February 1, 2009 at 6:25 PM

Αυτή την κουβέντα την έχουμε κάνει και μαζί από κοντά,και καταλήξαμε στο ίδιο συμπέρασμα.Αυτό που λέει και ο αγαπητός Galaxy...η μουσική δεν είναι δόγμα.Και αφού θες την λίστα μου ορίστε

Ποιητική: Yesterday-Beatles
Αφηγηματική :In the deathcar-Goran Bregovic & Iggy Pop
Επιφανειακή: Miles away-Madonna

Άσε που τώρα που είπες Λονδίνο θυμήθηκα τους μυρωδιές και πόσο κακοπερνάνε!!!Καλό μήνα!

Anonymous on February 9, 2009 at 3:09 AM

Καλά το Λονδίνο σκέτη κατάθλιψη,για 10 μέρες το ίδιο σκηνικό ξυπναγα το πρωί,μουνταδα το ίδιο το μεσημέρι και το βράδυ ίσως έριχνε και κανά ψιλόβροχο,εξαιρώντας βέβαια τις τελευταιες μέρες που έριξε χιόνι!

Λοιπον θα συμφωνήσω στο κομμάτι που λες για τα προτερήματα της μουσικής και θα προσθέσω ότι πολλές φορές ακούγοντας ένα κομμάτι δημιουργούνται στο μυαλό εικόνες,πράγμα που μπορεί να βοηθήσει π.χ. εάν βρίσκεσαι σε μια πιεστική κατάσταση και ακούγοντας ενα κομματι που σου φέρνει θετικά συναισθήματα και εικόνες,χαλαρώνεις.

Όσon αφορά τις κατηγορίες που έχεις:
Ποιητική:To Ψέμα Mου από Active Member
Αφηγηματική:Kemal από Raining Pleasure
Επιφανειακή:Britney Spears-Womenizer

Post a Comment